ÖZET
Bu çalışmada doküman analizi kullanılarak MEB ve PİCTES belgeleri incelenmiştir. Yabancı öğrencilere Türkçe öğretmeye yönelik programlar arasında belirli ortaklıklar ve farklılıklar olduğu görülmektedir. Her iki belge de, uygulayıcılara herhangi bir ölçme ve değerlendirme yöntemi sınırlaması koymazken, çok boyutlu ve çoklu değerlendirmeyi teşvik etmektedir. Ancak, MEB Türkçe programında dil seviyeleri sınıf düzeyine göre belirlenirken, Başvuru Metni’nde dil seviyeleri öğrencinin dil yeteneklerine bağlı olarak belirlenmektedir. Başvuru Metni’nde öğrencilerin ne kadar iyi bir şeyi yapabildiklerini gösteren açıklamalar bulunurken, Türkçe programında bu tip açıklamalar bulunmadığı görülmektedir. Ayrıca Türkçe programında konuşma becerisinin değerlendirilmesi için özel bir alan bulunmazken, Başvuru Metni’nde sözlü sınavlar bu amaçla kullanılmaktadır
Her iki belgede de sürekli izleme, şekillendirme, sonuç odaklı ve devamlı değerlendirme yaklaşımları öne çıkmaktadır. Başvuru Metni’nde özellikle dikkat çeken bir özellik ise öğrencinin dil kullanım alanlarına göre kategorilere ayrılması ve bu kategorilere göre program tasarımının yapılmasıdır. Bu alanlar kişisel, kamusal, mesleki ve eğitim alanları olarak belirlenmiş ve içerisinde detaylı ifade kategorileri yer almıştır. Bu yaklaşımın, öğretmen ve program geliştiricilere öğrencinin ihtiyaçları, ilgileri ve yeteneklerine uygun bir eğitim programı oluşturulmasında rehberlik etmekte olduğu görülmüştür.
Anahtar Kelimeler: MEB, Pictes, dil eğitimi, değerlendirme, çok boyutlu değerlendirme, dil seviyeleri, Türkçe programları